شرایط فروش تویوتا هایلوکس ۲۰۱۶

گروه تویوتا، در کنار فولکس واگن به‌عنوان بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی وسایل نقلیه جهان شناخته می‌شود. در حالیکه برندهای متنوعی در زیرمجموعه‌ی فولکس آلمان وجود دارند، تعداد محصولاتی که سالیانه با نام و لوگوی تویوتا در سطح جهانی فروخته می‌شوند، بیش از هر خودروساز دیگری است. حدود ۸۰ سال از تاسیس ارزشمندترین برند در صنعت ژاپن می‌گذرد، درحالیکه چند رده بالاتر از بی‌ام‌و، مرسدس بنز و حتی مک‌دونالد در رتبه‌ی دوازدهم جهان از نظر ارزش تجاری قرار دارد.

تویوتا هایلوکس، وانتی ژاپنی است که نه‌تنها در بیست سال گذشته جزو ۵ خودروی پرفروش استرالیا بوده؛ بلکه در بعضی اوقات به صدر فهرست محبوب‌ترین مدل‌های این کشور رسیده است.

پیکربندی موتوری تویوتا هایلوکس

نسل اول تویوتا هایلوکس، در سال ۱۹۶۸ معرفی شد و پس از ۵۰ سال، امروزه با نسل هشتم خود فروخته می‌شود. بنا به ادعای کارشناسان، تویوتا هایلوکس به دلیل استقامت و کیفیت بالای ساخت، بعد از اسلحه‌ی AK-47 (کلاشینکف)؛ محبوب‌ترین و پراستفاده‌ترین وسیله‌‌ی مشترک در بین نیروهای نظامی جهان است!

بر خلاف بسیاری از محصولات تویوتا، نظیر راو ۴ و کمری که از پیشرانه‌ی ۲.۵ لیتر استفاده می‌کنند؛ نسخه‌ی پایه از هایلوکس با موتور ۲ لیتر بنزینی ارائه می‌شود. هایلوکس دوکابین، همراه سیستم دو دیفرانسیل و پیشرانه‌ی ۲ لیتر ، در زمان ۱۵ تا ۱۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت خواهد داشت. میانگین مصرف سوخت برای این خودرو، حدود ۱۱ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است.

پیشرانه‌ی بنزینی هایلوکس در نسخه ۲.۷ لیتری ۱۶۰ اسب بخار نیرو تولید می کند که با ۲۴۶ نیوتن‌متر گشتاور، در زمان ۱۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و و میانگین مصرف سوختی در حدود ۱۲ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر دارد.

معمولا، محصولات تویوتا از نظر امکانات ایمنی و عملکرد در تصادفات، امتیاز بسیار خوب (۵ ستاره) در سطح جهانی دارند. این موضوع در کمال تعجب، برای هایلوکس صدق نمی‌کند و نسل جدید این خودرو در سال ۲۰۱۶، تنها ۳ ستاره‌ی ایمنی کسب کرد. بدنه‌ی هایلوکس در برخوردهای گوناگون، استقامت قابل قبولی دارد و امتیاز بسیار خوبی کسب می‌کند. در مجموع، این خودرو امتیاز ۸۵ از ۱۰۰ را برای حفاظت سرنشینان جلو دریافت کرده که نمره‌ی بسیار خوبی است.  برای مسافران صندلی عقب و کودکان، امتیاز ۸۲ از ۱۰۰ و برای ایمنی عابرین پیاده در برخورد با  هایلوکس جدید، امتیاز ۷۳ از ۱۰۰ دیده می‌شود که در حد کراس‌اورهای ۵ ستاره، مثل میتسوبیشی ASX به نظر می‌رسد.

دیدگاه بیرونی تویوتا هایلوکس

از نمای روبه‌رو، مهم‌ترین تفاوت هایلوکس با نسل‌های قبل به طرح چراغ‌های جلو وابسته است. نسل جدید، بر خلاف حالت ساده و نسبتا بی‌تفاوت گذشته، با چهره‌ای اسپرت و انتقامجو ارائه می‌شود. چراغ‌ها، حالت چشم عقابی دارند و در طرفین، به خطوط منحنی ختم می‌شوند. مدل ۲۰۱۸ در نسخه‌ی آپشنال، دارای نوار LED روشنایی روز در بالا است که همراه قطعه‌ای از فلز کروم داخل کاسه چراغ، کاملا مدرن جلوه می‌کند. نور اصلی در هایلوکس پایه به‌صورت لامپی و در نسخه‌های بالاتر از طریق هالوژن تأمین می‌شود.

. حجم‌دهی زیبای سپر و کاپوت جلو، دیگر نکات مثبت در طراحی نسل هشتم هایلوکس هستند. روی درپوش موتور، خطوطی وجود دارد که هماهنگی بسیار خوبی با چراغ‌ها و انحنای داخل جلوپنجره ایجاد می‌کند. روی سپر هم، فضای مناسبی باری هدایت هوا به سمت رادیاتور وجود دارد. جایگاه مربوط به چراغ‌های اصلی و مه‌شکن‌ها، نسبتا قابل قبول است.

پشت هایلوکس، طبق معمول با ویژگی‌ خاصی همراه نیست. نام برند سازنده که در نسل‌های قبل به‌صورت درشت و برجسته روی درپوش بار حک می‌شد، در اغلب مدل‌های جدید هایلوکس (به جز مدل کار) دیده نمی‌شود.

بر خلاف سپر جلو که حالتی کاملا هماهنگ با دیگر اجزاء دارد، سپر عقب با ساختار مستقل و ظاهر جدا از بدنه ارائه می‌شود. بخش اصلی این قسمت، پلاستیک سیاه‌رنگ است و در نمونه‌های آپشنال دارای ادوات فلزی خواهد بود. طبق معمول، چرخ زاپاس به‌خوبی در زیر بدنه پنهان می‌شود؛ اما خبری از اگزوزهای لوکس و براق، حتی در نمونه‌های فول‌آپشن نیست.

نمای کابین تویوتا هایلوکس، طراحی همیشگی

فضای داخلی لوکس و قابل مقایسه با سدان‌های خانوادگی محسوب نمی‌شود؛ ولی تجهیزات مدرن و ظاهری جذاب دارد. از نکات مثبت در فضای داخلی هایلوکس، باید به نمایشگر لمسی میان داشبود اشاره کرد که در نمونه‌ی پایه، ۶.۱ اینچ و در نسخه‌های بالاتر، ۷ اینچ است. این بخش، کمی برجسته و بدون قاب به نظر می‌رسد تا حالتی شبیه تبلت فراهم کند و دسترسی خوبی برای راننده داشته باشد. کمی پایین‌تر، کلیدهای مربوط به کنترل تهویه مطبوع قرار دارند که با ترکیب دکمه‌های فشاری و گردان، ساختاری کاملا سنتی دارند. کلیدهای مربوط به مدیریت بعضی آپشن‌های فنی، مثل کنترل لغزش و سیستم دو دیفرانسیل، نزدیک دسته دنده هستند؛ ضمن اینکه از مواد ارزان‌قیمت و ترکیب قدیمی استفاده می‌کنند.

هایلوکس، همچنان از دکمه‌های جهت‌دار قدیمی برای کنترل سیستم صوتی در خودرو استفاده می‌کند. پنل سرعت و دور موتور، نسبتا ساده و در مدل‌های آپشنال، دارای فریم فلزی و شبیه به حالت سیلندری هستند. نمایشگر ۴.۲ اینچ مربوط به کامپیوتر سفر نیز، آپشنی سفارشی محسوب می‌شود که در مرکز پنل خواهد بود.

مواد به‌کاررفته در داشبورد و فرمان هم چندان عالی ارزیابی نمی‌شود و تقریبا در همه‌جا، پلاستیک خشک با رنگ تیره وجود دارد. از سویی دیگر، ترکیب ادوات داشبورد با ظاهری چشم‌نواز ارائه می‌شوند و قطعات نقره‌ای رنگ با قاب‌ براق سیاه در مرکز، جلوه‌ای مدرن برای کابین هایلوکس فراهم می‌کنند. این شرایط در تودری‌ها نیز وجود دارد و در کنار پلاستیک سخت، قطعاتی نقره‌ای رنگ در کنار پوشش چرم زیردستی دیده می‌شوند.